پرنسس کوچولوی ما

شیرین زبونیهای تو اینروزها شده همه ی دنیای ما وقتی یه شبشه کوچولو رفته بود توی پات وبرای اولینبار دیدی که از پات خون میاد کلی گریه کردی وقتی بابابهنام اوند بهت گفتم :واسه باباتعریف کن که شیشه رفت توپات وتوکل ماجرا رو اینجوری تعریف کردی: بابا....شیشه....پات....ودرحالیکه کف پات رو نشون میدادی گفتی:ایناشا  

چندوقت پیش وقتی برات یه کاپشن بارونی خریدم وتنت کردم تااندازه اش روببینم بهت گفتم: اینوخریدم تا وقتی نیکا میره زیربارون خیس نشه. چندروز پیش صبح که از خواب پاشدی اولین بارون پاییزی درحال بارش بود  توکلی ذوق کردی ومیخواستی بری بیرون که گفتم:داره بارون میادخیس میشی وتوبه سرعت دویدی سمت اتاقت وکاپشنت روآوردی ودادی دستم... ماشاءالله به اینهمه هوش وذکاوت

چی بگم از دلبریها وشیرین زبونیهای این روزهات: اومدی توآشپزخونه رفتی درکابینت روبازکردی واون ظرف سبزرنگی روکه معمولاتوش سالاد درست میکنم آوردی دادی دستم وبااون زبون خوشگل و بچه گانه ات میگی:مامان هبییج(هویج)...ایار(خیار)...دوجه(گوجه) یعنی اینکه تواین ظرف سالاد درست کن... الهی من به فدای همه ی نازواداهای تو...